تازه ها

هاینریش رودولف هرتز در 22 فوریه 1859 در هامبورگ متولد شد. پدرش یک وکیل موفق بود و همچنین سه برادر و یک خواهر داشت.

هرتز جوان در سن 6 سالگی مدرسه را شروع کرد و پیشرفت مداوم اما برجسته ای نداشت. اما بعداً در زندگی مدرسه ای استعداد او برای دروس عملی آشکار شد ، همانطور که علاقه به زبان. در 18 سالگی به فرانکفورت رفت و در آنجا برای امتحانات دولتی تحصیل کرد. بخش عمده ای از این مطالعات شامل علوم و ریاضیات بود که به زودی دریافت که دوست دارد.

پس از آنکه فرانکفورت هرتس یک سال را برای خدمت سربازی در برلین گذراند. سپس به مونیخ نقل مکان کرد و برای تحصیل علوم وارد دانشگاه شد. از این امر بسیار لذت برد ، اما برای ادامه تحصیل به برلین منتقل شد. در اینجا او با هرمان فون هلمهولتز معروف ملاقات کرد که قرار بود تأثیر زیادی بر او بگذارد.

پس از ورود هرتس به برلین طولی نکشید که مورد توجه قرار گرفت. وی این کار را با پیروزی در مسابقه ای که توسط هلمولتز تعیین شده بود ، انجام داد. وی این کار را با نشان دادن اینکه برق هیچ اینرسی ندارد انجام داد.

در زمان حضور خود در برلین ، هرتس رابطه خوبی با هلمهولتز برقرار کرد که او را به عنوان یک دانش آموز بسیار خوب تشخیص داد. نتیجه این امر این بود که پس از فارغ التحصیلی وی در مقطع دکترا. magna cum laude ، هرتس دستیار هلمهولتز شد. در این مدت هرتز خیلی خوب پایه های زندگی حرفه ای خود را گذاشت. وی مقالاتی در موضوعات مختلف منتشر کرد و در بین جامعه علمی بسیار شناخته شده و مورد احترام قرار گرفت.

علیرغم این واقعیت که هرتس از گذراندن وقت خود در برلین لذت می برد ، احساس کرد که خواهان استقلال بیشتر است و این نیاز به حرکت او دارد. این کار را هنگام انتقال به دانشگاه کیل انجام داد. متأسفانه در اینجا امکانات بسیار ضعیفی وجود داشت و بنابراین هرتز مجبور شد به یک رویکرد نظری در تحقیقات خود اکتفا کند. او معادلات معروف ماکسول را بررسی کرد و دید که چگونه می تواند دامنه کاربرد آنها را گسترش دهد. با این کار او بیشتر راه را برای اکتشافات آینده خود آماده کرد.

باز هم هرتز احساس کرد که باید جلو برود. این کار را او در سال 1885 هنگامی که به پلی تکنیک کارلسروهه نقل مکان کرد تا پست فیزیک را بدست آورد ، انجام داد. با این حال هرتز به زودی دریافت که کارلسروهه هنگام ملاقات با همسر آینده خود جاذبه های دیگری نیز داشت. این زوج بسیار با هم خوشبخت بودند و خیلی زود ازدواج کردند. بعداً قرار بود هرتز از این ازدواج دو دختر داشته باشد.

هرتز به زودی در کارلسروهه تحقیقات خود را آغاز کرد. وی اساس کار خود را بر اساس مطالعات قبلی خود در مورد معادلات ماکسول ارائه داد. با این حال او اکنون قادر به انجام آزمایش های عملی برای اثبات کار خود بود. این امر از اهمیت ویژه ای برخوردار بود زیرا بسیاری از مردم با معادلات ماکسول موافق بودند و در مورد وجود امواج الکترومغناطیسی توافق کرده بودند اما هیچ کس نتوانسته بود وجود آنها را از نظر تجربی ثابت کند.

هرتز آزمایش های زیادی را انجام داد ، اما آنچه امروز بیشتر توصیف می شود آزمایشی است که در آن او دو حلقه سیم را در فاصله چند متری یکدیگر قرار داده است. هر حلقه دارای یک شکاف جرقه ای کوچک بود و او نشان داد که یک جرقه در شکاف اول باعث جرقه ای در شکاف دوم می شود. او همچنین نشان داد که برای آزمایش این دو حلقه باید ابعاد یکسانی داشته باشند.

هرتز در اینجا متوقف نشد. وی در ادامه به بررسی خصوصیات این امواج پرداخت. او سرعت آنها را استنباط کرد و دریافت که تقریباً دقیقاً همان امواج نور است. او آزمایش های دیگری را نیز انجام داد و نشان داد که می توان آنها را به همان روش نور بازتاب و شکست داد. از این نتایج به این نتیجه رسید که فراتر از هرگونه تردید منطقی ، آنها امواج الکترومغناطیسی هستند که ماکسول از نظر ریاضی کشف کرده است.

با انتشار نتایج آزمایشات خود و تظاهرات زیادی که انجام داد ، هرتز خیلی زود مشهور شد. وی به عنوان استاد فیزیک در دانشگاه بن که در سال 1889 به عهده گرفت پیشنهاد شد. در اینجا او تحقیقات خود را ادامه داد ، اما این بار او شروع به بررسی تخلیه برق در گازهای نادر کرد. وی همچنان به انتشار مقالاتی درباره کار خود ادامه داد و شهرت خود را به عنوان یکی از برجسته ترین محققان زمان خود تقویت کرد.

علاوه بر این ، او چندین افتخار را از نهادهای مختلف علمی دریافت کرد. یکی از اینها مربوط به انجمن سلطنتی لندن بود.

با این حال در حالی که هرتس در اوج زندگی خود بود ، اما از سلامتی رنج می برد. او غالباً سردرد داشت و اغلب افسرده بود. اما علیرغم این واقعیت که پزشکان وی نتوانستند این مشکل را تشخیص دهند ، وی همچنان به کار خود ادامه داد.

سلامتی هرتس به تدریج رو به زوال رفت و در پایان سال 1893 وی آخرین کتاب خود را به پایان رساند. سپس در اول ژانویه 1894 در سن 36 سالگی درگذشت. این بدون شک یکی از بزرگترین ضررهایی بود که جهان علمی تاکنون شناخته است.

هرتز چیزهای زیادی برای پیشبرد دانش علمی آن روز داده بود. در حقیقت امواج رادیویی سالها پس از آن امواج هرتزیان نامیده می شدند ، اما با رواج بیشتر این اصطلاح آرام آرام از بین رفت. خوشبختانه نام وی از بین نرفته است زیرا در اواخر دهه 1960 نام وی به واحد فرکانس داده شد. افتخاری مناسب اما دیرهنگام برای کسی که به کشف و تاسیس رادیو بسیار کمک کرد.

ثمره تحقیقاتی که هرتز انجام داده بود ، به زودی توسط کل جهان قابل درک بود. افرادی مانند مارکونی به سرعت ارزش هرتزیان یا امواج رادیویی را دیدند. آنها آزمایشاتی را که هرتز انجام داده بود تصفیه کردند و سیستم هایی ساختند که می توان از آنها استفاده های عملی کرد. در حقیقت تنها ده سال پس از مرگ هرتز بود که مارکونی اولین ارتباط بین انگلیس و آمریکا را برای انتقال سریع اخبار برقرار کرد. بعد از این ایده کل رادیو برف گرفت و بخشی از زندگی مدرن شد. یک چیز قطعی است. اگر بصیرت هرتز نبود ، فناوری رادیویی ما در حال حاضر امروز نبود.